“დასაბამიდან ადამიანები ბედნიერების მოსაპოვებლად სამყაროს შეცვლას ცდილობდნენ. ეს შედეგის მომტანი არასდროს ყოფილა, რადგან ის პრობლემის უკუღმა მოგვარებაა.
„სამუშაოს“ დახმარებით ჩვენ ვცვლით თავად პროექტორს – გონებას – იმის მაგივრად, რომ უკვე პროექცირებული შევცვალოთ. ეს მოგვაგონებს პროექტორს, რომლის ლინზაზეც ლაქაა. ჩვენ ამ დროს გვგონია, რომ ეკრანს ბზარი აქვს და ჩვენ ვცდილობთ და ვცდილობთ გაუთავებლად შევცვალოთ ესა თუ ის ადამიანი, რომელსაც ჩვენს თვალში ეს ნაკლი აქვს. მაგრამ ამაოა პროექცირებული გამოსახულების შეცვლა…
როგორც კი გავაცნობიერებთ, სად არის სინამდვილეში ლაქა, ჩვენ შევძლებთ თავად ეს ლინზა გავწმინდოთ. სწორედ ეს არის ტანჯვის დასასრული და სამოთხეში პატარა სიხარულის დასაწყისი.”
ბაირონ ქეითი
თინათინ ბასილაია
წყარო:www.tinatinbasilaia.com
