როგორ დავეხმაროთ შვილებს ტრანსფორმაციის გზაზე?
ხშირად დგება მომენტი, როცა ჩვენი შვილები რთული არჩევანის წინ აღმოჩნდებიან. ხედავ, როგორ უჭირთ, როგორ იბრძვიან საკუთარ თავში, და როგორც დედას, გინდა მოეხვიო, ხელი ჩასჭიდო და ყველაფერი მათ ნაცვლად გადაწყვიტო.
მაგრამ იცი, რომ ცხოვრება ასე არ მუშაობს.
ყველას თავისი გზა აქვს, თავისი კარმა, თავისი გაკვეთილი… და ზოგჯერ ჩვენ მხოლოდ გვერდით დგომა შეგვიძლია.
ამ დროს გააღვიძე საკუთარ თავში დედობრივი სიბრძნე.
ჩვენ ვერ ავარიდებთ შვილებს ტკივილს, ვერ გავივლით მათ გამოცდებს, მაგრამ შეგვიძლია საკუთარ თავში ჩავიხედოთ და ვიკითხოთ:
— სად მაღიზიანებს ამ სიტუაციაში ჩემი პირადი ამბავი?
— სად არის ჩემი დაუმთავრებელი გაკვეთილი?
ხშირად, რასაც ბავშვში ვხედავთ, ზუსტად იმავე პროცესში ვართ ჩვენც.
ის დილემა, რომელსაც შვილი ვერ უმკლავდება, ხშირად ჩვენი დილემაა.
ის დაძაბულობა, რაც მასშია, ჩვენშიც ცოცხლობს — უბრალოდ ერთი გრძელი ისტორიის გაგრძელებაა.
მაგალითად:
ვხედავთ, რომ ბავშვი გაურბის გადაწყვეტილებას… და მერე ვხვდებით, რომ ჩვენც არის რაღაც, რასაც თავს ვარიდებთ.
რაც მას უნდა ვასწავლოთ — პირველ რიგში ჩვენში უნდა განვკურნოთ.
აი, ასე იბადება ნამდვილი დახმარება.
როცა საკუთარ მდგომარეობას უმკლავდები, როცა გამბედაობას პოულობ და აღარ გაურბიხარ შენს შიშებს, ამ ენერგიას ავტომატურად უმსუბუქებ შვილსაც.
შვილები ჩვენს სიტყვებს არ სწავლობენ — ისინი ჩვენს ენერგიას სწავლობენ, ჩვენს ქცევას, ჩვენს შინაგან არჩევანს.
და ყველაზე საოცარი იცი რა არის?
როცა საკუთარ თავს შველი, მხოლოდ შენს შვილს არ ეხმარები.
შველი მთელ შთამომავლობას — იმ უხილავ ხაზს, რომელიც წარსულიდან მომავალში გადის.
ამავე დროს ასწორებ წინა თაობების დაუმთავრებელ ისტორიებს, იმ ამბებს, რომლებიც თქვენამდე ვერ გადაიჭრა.
შვილების დახმარება იწყება იქ, სადაც საკუთარ თავს ჭეშმარიტად ვუმკურნალებთ.
ეს არის სიყვარულის უმაღლესი ფორმა.
ეს არის ჩვენი საკუთარი გაკვეთილი, რომელიც შვილს ევლინება როგორც ნათელი, როგორც ძალა, როგორც თავისუფლება.
წყარო: Marina Kvataia
