…
-უკაცრავად
-გისმენთ, – მპასუხობს ქალბატონი
-ბატონ კახისთან ვრეკავ
-დიახ
-თუ შეიძლება სთხოვეთ
-ახლავე
ეძახის…
კახის არ ესმის, ხმამაღლა საუბრობს… რამდენიმე წამიც და ხმას უფრო უმაღლებს… სიტყვებს ვერ ვარჩევ, მხოლოდ ყვირილი ისმის…
ჩხუბობს, გაბრაზებულია… უუუჰ რა ცუდ დროს დავრეკე, – ვეუბნები ჩემ თავს, ვერ დავითანხმებ…
უნდა დაითანხმო… და-ი-თან- ხმო – მიბრუნდება პასუხი წამებში… პასუხს, განწყობის ასამაღლებლად ჩემმა ოპტიმისტმა მემ კახის შვილიშვილის ინტერვიუდან ამონარიდიც მოაყოლა – „ბაბუს და მამას ერთნაირი სტილი აქვთ საუბრის, იმდენად ხმამაღლა ლაპარაკობენ, რომ უცხოს ჩხუბი ჰგონია“ …
-ეს შენ გინდა ასე და მოიგონე რაღაც – უკვე ღიმილით ვუბნები ჩემს „სუპერფექტურ მეს“
-ვიღაც გოგონა რეკავს – გამოვყავარ ხმას ფიქრებიდან
ნაბიჯების ხმა მიახლოვდება, ვღელავ
-გისმენთ ბატონო
-ბატონო კახი, თქვენი ერთ-ერთი თაყვანისმცემელი ვარ , თხოვნით გირეკავთ.
-დიახ
-მონაწილეობას ვიღებ ტრენინგში „სუპერეფექტურობა“
-სად ბატონო?
-„სუპერეფექტურობა“, „წარმატების ტრენერი“ ხვიჩა მებონია ატარებს და ძალიან უცნაური დავალება მოგვცა, წარმატებულ და ცნობილ ადამიანთან ერთად ვიდეო უნდა გადაიღოთო. მე თქვენ აგირჩიეთ, ნუ მეტყვით უარს.
… პაუზა …. უუუჰ…
-სულ 5 წუთს წაგართმევთ, მხოლოდ ერთ კითხვაზე უნდა მიპასუხოთ, რა არის საჭირო იმისთვის, რომ წარმატებული გახდე, – მივაყარე სულმოუთქმელად ,
-მე წარმატებული ვარ?
-ჩემთვის და სხვა ბევრისთვისაც წარმატებული ხართ ბატონო კახი…
– ძალიან გჭირდებათ ეს ვიდეო გადაღება თუ რაღაც?
-ძალიან, ამაზეა დამოკიდებული ჩემი და ჩემი გუნდის გამარჯვება… ნუ მეტყვით უარს.
-როდისთვის გინდათ?
-აი, ამ წამსაც რომ მითხრათ მოდიო, გამოვფრინდები და რამდენიმე წუთში თქვენთან გავჩნდები …
…
-ალო… ბატონო კახი
-დიახ ბატონო
– უკვე თქვენს სადარბაზოში ვარ, სიხარულისგან ისე დავიბენი დამავიწყდა მეკითხა – რომელ სართულზე ხართ?…
დეა თავბერიძე
