მზად ხარ იმისათვის, რომ სხვისი ცხოვრება “გამოიცხოვრო“ ?

როცა მთელი არსებით ზრუნავ სხვაზე, მისი გუნება-განწყობა, სიხარული და ტკივილი პირდაპირ გავლენას ახდენს შენზე და შენზე გადმოდის.

მზად ხარ იმისათვის, რომ სხვისი ცხოვრება “გამოიცხოვრო” შენ?! ხოლო თუკი მთელ მის სატკივარს და სიხარულს  “გამოიცხოვრებ”, ხომ არ წაართმევ მას საშუალებას, რომ თავისი ცხოვრება თვითონ “გამოიცხოვროს”?

ან კიდევ, თუკი სხვის სატკივარს და სიხარულს მთლად შენ “გამოიცხოვრებ”, მაშინ შენი ცხოვრებისათვის ხომ დრო და ენერგია არც კი დაგრჩება, შენი ცხოვრება ხომ შენს გვერდით უშენოდ ჩაივლის? ყველამ თუ საკუთარი ცხოვრება სხვის ზრუნვას შეალია, მაშინ ვიღა იქნება საკუთარი ცხოვრებით ბედნიერი? ხოლო თუ არავინ იქნა ბედნიერი, მაშინ რა ფასი აქვს ცხოვრებას?